Na twee jaar moderne oorlogen te voeren, keren we met Call of Duty Black Ops 6 terug de geschiedenisboeken in. Het draait namelijk allemaal rondom de Golfoorlog en een nieuwe bewegingssysteem. Weet Treyarch de serie weer fris aan te laten voelen?
Een vermakelijk singleplayer
Qua singleplayer weet Treyarch sowieso een hoop goed te doen, want deze voelt niet meer zo erg aan als een voorproefje op Warzone (hoewel de armor plates nog steeds van de partij zijn). Wat deze voornamelijk goed doet, is het experimenteren met nieuwe gameplayelementen. Zo zitten er gewoon weer de bekende blockbuster stukken tussen, maar zullen er ook horrorelementen voorbij komen en is dit op een hele leuke manier geïmplementeerd.
Daarnaast zorgen de infiltratiemissies ervoor dat je niet het gevoel hebt dat je constant maar op alles wat los en vast zit hoeft te knallen. Dat geheel wordt prima gecomplementeerd door het verhaal waarin het aan Woods, Adler en hun nieuwe team aankomt om een wereldwijd probleem op te lossen. Het voelde ook wel heel erg lekker aan om de singleplayer te doorlopen en dat is sowieso al een lekker begin, aangezien de afgelopen games meer aanvoelde als iets waar we maar weer even doorheen moesten wurmen.
Zombie modus zoals ie altijd bedoeld was!
Waar Modern Warfare 3, niet geheel onverdienstelijk, experimenteerde met een combinatie tussen een extraction based modus en zombies, keert de modus in Black Ops 6 terug zoals we hem altijd kennen. Er zijn twee verschillende levels waar spelers in een groep van vier spelers of alleen zolang moeten zien te overleven. Een fijne feature is het feit dat je in solo tussentijds kunt opslaan, waardoor het geen nachtwerk hoeft te worden om 100 rondes proberen te overleven.
Gedurende de rondes zullen niet alleen het aantal vijanden groter worden, maar ook sterkere vijanden het podium betreden. Het is iets wat de fans van Call of Duty al heel graag zagen terugkomen naar de experimenten bij zowel Vanguard als de eerder genoemde Modern Warfare 3.
Naast de hordes zombies kunnen fans ook weer op zoek gaan naar diverse easter eggs. Zo is het bijvoorbeeld in Liberty Falls mogelijk om zombies letterlijk om te kegelen op een bowlingbaan en is er in Terminus een UFO om uit de lucht te knallen. Mocht dit niet genoeg zombie-actie voor je zijn, is er goed nieuws: er zullen in het komende jaar nog meer levels aan de zombie modus worden toegevoegd!
Onbeschrijfelijke bewegingsvrijheid
Eerder dit jaar gingen we al aan de slag met de beta van Call of Duty Black Ops 6 en het gevoel dat we destijds hadden (Max Payne on crack?!), kregen we eigenlijk meteen weer. De bewegingsvrijheid van de game is echt even wennen en zou ik toch even aanraden om de tutorial te spelen.
Het Omnimovement zorgt ervoor dat je niet alleen vooruit kunt sprinten, maar ook naar links en rechts. Ook kun je dit gebruiken tijdens het dolphin diving alle kanten op en geeft dit echt (soms) heerlijke kansen om de tegenstander op de meest spectaculaire manier om te brengen. Helaas zijn er dan ook wel spelers die het systeem hebben weten te kraken en zo snel kunnen bewegen dat de game de animaties niet kan laden, wat wel weer jammer is. Het is gelukkig wel een kleine smet op de algehele ervaring, want de wapengevechten voelen namelijk wel heerlijk aan.
Iets minder prettig
Wat dan wel weer een stuk minder aanvoelt, is de multiplayer van de game. Elk jaar keert het probleem met de spawnplekken terug en het lijkt dit jaar wel nog erger te worden. Het komt best vaak voor dat je team gewoonweg vast komt te zitten op de spawnplek en je niet eens de kans krijgt om te ademen, laat staan terug te vuren. Het iconische Nuke Town, dat op 1 november terugkeerde, is een goed voorbeeld van hoe dramatisch dit probleem blijft.
Dit is gelukkig wel de enige oude map die (voor de zoveelste keer) weer van de partij is, maar helaas komt het probleem ook vaak voor bij de nieuwe maps. Overigens voelen deze maps ook weer zo complex aan dat het in sommige gevallen het Omnimovement systeem niet heel veel goeds lijkt te doen. Of misschien ben ik daarin wel iets te extreem met het bedenken van zoveel mogelijk krankzinnige kills.
Maar de levels zijn wat over algemeen niet echt lekker gebalanceerd. De een voelt ontzettend klein aan en sommige zijn zo groot dat je soms een minuut lang geen vijand tegen kunt komen. Dat doet de snelle gameplay die de serie hanteert echt weinig goeds. Bovendien moet je daarnaast echt grinden om je wapens weer te levelen (zo gaat de XM4 bijvoorbeeld tot level 48) en keert het systeem uit Modern Warfare 3 (dat je een bepaald wapen tot een bepaald level moet ontgrendelen om een bepaald attachment te ontgrendelen) helaas weer terug.
Desondanks komen er ook wel een aantal momenten dat het in de multiplayer wel goed samenkomt. Je zit in een bepaalde flow waardoor alles wat je doet ook daadwerkelijk lijkt te doen zoals het moet en je killt de ene naar de andere vijand (op een slinkse wijze of gewoon rechttoe rechtaan). Helaas komen dat soort momenten net te weinig voor en zal je dat eerder in de singleplayer of zombie modus ervaren.
De potentie is er!
Hoewel Call of Duty Black Ops 6 geen slechte game is om te spelen, is het jammer dat hun grootste verkooppunt (de multiplayer) niet overtuigend genoeg is. Waar Treyarch met de singleplayer en de zombie modus een sterke indruk achter laten en Omnimovement een stevige fundering voor nieuwe Call of Duty-gameplay zorgt, overtuigt de multiplayer helaas iets te weinig. Het is niet slecht om te spelen, maar aangezien de game al gameplay-elementen bevat die gebroken zijn en ook nog eens een perk geven die je letterlijk een tijdelijk wallhack geeft is dat jammer. Het kan zijn dat deze multiplayer juist wel helemaal jou ding is, maar ons wist het over het algemeen vaak net niet te overtuigen. Hoe vet het ook is om terug te keren in de play of the match aan het einde van de potjes.
