Het is alweer drie jaar geleden dat we aan de slag mochten met Need for Speed Heat. Voor Criterion werd het weer eens tijd om het over een andere (grafische) boeg te gooien. Of dat goed heeft uitgepakt, lees je in deze review!
Animatie creatie
Het eerste wat je opvalt als je Need for Speed Unbound speelt of een van de trailers van de game gezien hebt, is de grafische stijl. Om heel eerlijk te zijn, moest ik wel wennen toen ik het voor het eerst zag, maar toen ik het eenmaal begon te spelen, kon in het eigenlijk stiekem wel erg waarderen.
Na het realisme in de voorgaande delen, zorgt de anime-achtige stijl van Unbound voor een frisse wind in de serie. Helemaal in combinatie met de hiphop vibe en het toch wat volwassen verhaal pakt dit erg goed uit.
Het leven in Lakeshore City
In Need for Speed Unbound stap je in de voetsporen van een wees (die je zelf kunt aanmaken en kunt kiezen of het een man of vrouw is). De nieuwe straatracer werkt bij de eigenaar van een lokale garage, die naast jou nog een wees onder zijn hoede heeft. Beide werken bij Rydell om zo de kost te verdienen en ook hem een handje te kunnen helpen.
In Lakeshore City zijn er verkiezingen gaande en een van de pijnpunten van de stad zijn de straatracers, die steeds gevaarlijker worden. Echter lijkt de burgemeester hier niet unaniem hulp voor te krijgen, aangezien er corruptie heerst.
Hierdoor strijdt je niet alleen met de andere racers op straat of de politie, maar ook met de corrupte overheid. De game gaat dus wat dieper in op het verhaal en dat is zeker niet vervelend. Al komt het verhaal uiteindelijk neer op wraak nemen.
Wat ik daarentegen wel kon waarderen, is het feit dat het verhaal niet wordt verteld door lange cut scenes. Het meeste krijg je mee tijdens (telefoon)gesprekken terwijl je onderweg bent naar je volgende race. Je zult soms je hoofd erbij moeten houden, omdat je met meerdere andere dingen bezig bent, maar het lijkt de focus wel meer op het racen te willen leggen.
Leuk detail was dat je altijd tegen dezelfde coureurs zult racen, maar die zullen (net als jij) ook steeds betere en geüpgradede wagens rijden. Op den duur zal je zelfs een tegenstander herkennen door zijn/ haar wagen.
Driftend de politie afschudden
In Unbound zullen spelers aan vier verschillende soorten races mee kunnen doen, namelijk: standaard ronde races, sprintraces, drift wedstrijden en Takeover events. Bij Takeover is het de bedoeling dat je in drie ronde op een relatief klein circuit zoveel mogelijk dingen omver rijdt en daarmee een zo’n hoog mogelijke score neer te zetten. Het is zeker een fijne afwisseling van de al reeds bekende modi.
Gedurende het verhaal volgt, zullen er ook wat kleinere evenementen zijn, waarbij je voornamelijk als taxi chauffeur fungeert en/ of moet voorkomen dat je door de politie wordt gespot. Een enkele keren wordt dit afgewisseld met een missie waarin je een dikke bolide ergens moet afzetten, maar eerst de politie van je af moet schudden. Daarin krijg je ook meteen een voorproefje voor de wagens die je kunt vrijspelen!
Net als in de game uit 2019 zullen naarmate je de straten onveilig maakt je heat niveau stijgen. Hierbij komen we ook meteen op een van de pijnpunten van de game en dat is eigenlijk de inconsistentie van de politie. Zo kun bij een heatlevel van 0 al spookrijdend met 250 kilometer per uur langs een politiewagen rijden zonder dat er iets gebeurd, terwijl je bij een level 1 al wordt achtervolgt als je blijkbaar in de buurt rijdt.
Daarnaast weet de politie nagenoeg altijd op dezelfde weg of op een naderende kruising te rijden, waardoor je steeds om moet rijden om bij een event of garage te komen. Dit kan soms best vervelend zijn als je even snel je progressie moet opslaan. Helemaal gezien al je inkomsten van die dag/ nacht op het spel staan als het mis gaat.
Waar het in de eerste uren van de game nog wel leuk is, omdat je ook nog de besturing aan het verkennen bent, voelt het op een gegeven moment wel als een verplicht nummertje om de halve stad door te moeten rijden om van de ‘popo’ af te komen en een garage te vinden.
Ook helpt het er niet bij dat de politie makkelijk af te schudden is en het eigenlijk meer tijd kost, omdat de politie daarna weer overal rijdt waar jij heen wil gaan.
Ruim door de bocht
Qua gameplay heeft Criterion wel weer wat stappen gemaakt en voornamelijk door het gevoel dat de verschillende wagens geven. Het blijft natuurlijk nog steeds een arcade racegame, maar het rijgedrag van de verschillende soorten wagens is wel degelijk te voelen.
Het is alleen jammer dat de focus teveel gelegd is op het gebruiken van Nitro. Voornamelijk bij de wat tragere auto’s is te merken dat het vullen van de Nitro wat moeizamer gaat en later zul je ook merken dat het bij de ene auto veel makkelijker lijkt te gaan dan bij andere.
Nitro vul je namelijk sneller aan door zo hard mogelijk te driften in de bochten. Hoewel het aan de ene kant te prijzen is dat de game auto’s anders aan wil laten voelen, wordt het toch wat vervelender als dat betekent dat bijvoorbeeld een Amerikaanse bolide wat stijver op de weg ligt en daardoor wat minder lekker drift en je dus minder Nitro tot je beschikking hebt.
Echter is dit niet de enige uitdaging die je hebt, want ook de AI biedt een stuk meer uitdaging. Het fenomeen “rubber banding” lijkt helemaal opgelost te zijn en dat kunnen we alleen maar waarderen. Je zult dus nu ook daadwerkelijk een moeilijke race hebben als je een crash hebt en zul je dus ten alle tijden zo scherp mogelijk moeten wezen om te kunnen winnen.
Kleine stapjes vooruit
Need for Speed Unbound is een leuke game geworden die hoewel het niks heel speciaals doet gewoon goed uitpakt. De stijl is iets waar van je moet houden en ondergetekende kon deze eigenlijk wel erg waarderen. Daarbij heeft Criterion op heel veel vlakken kleine stapjes gemaakt en maakt het deze game net iets beter dan de voorgaande games. Criterion is er nog niet helemaal, maar komt wel steeds dichterbij de ultieme arcade racer!
Ontwikkelaar: Criterion Games
Uitgever: EA
Platforms: PC, 5 en Series S/X
Releasedatum: 2 december 2022
Gespeeld op: Lenovo Legion 5 laptop
