Net als Horizon, Spider-Man en God of War (2018) komt ook de opvolger van The Last of Us: Part 1 naar de PC. Alleen waren niet al deze games zo goed als de consoleversie. Weet Nixxes het samen met Naughty Dog toch voor elkaar te brengen?!
Wraak nemen!
In The Last of Us Part 2 vervolgen we het verhaal van de geweldige game uit 2013. Joel en Ellie zitten al een aantal jaren veilig in het stadje Jackson, maar bepaalde gebeurtenissen (die we gewoon nog steeds niet willen spoilen) zorgen ervoor dat het rustig leventje dat ze hadden helemaal over boord wordt gegooid.
Het thema van deze game past misschien ook wel bij de ontwikkeling ervan. Nixxes games maakte onlangs niet echt een bepaalde goede indruk met hun release van Spider-Man 2 maar kon nu wel met wellicht een van de beste games van de PlayStation 4-tijdperk wraak nemen. Dat is inderdaad het thema waar de game om draait.
Het verhaal is nog duisterder dan diens voorganger en de angst voor de dood is nog nooit zo heftig geweest als in deze game. Net op het moment dat je denkt dat het verhaal de “goede” kant (hoe kun je nou nog bepalen wat goed of slecht is onder die omstandigheden) op draait, laat de game je de andere kant van het medaille zien. Hoewel ook hier wraak het thema is, ligt daar juist de nadruk op de naslag ervan. Echt je hoeft de game echt niet op zijn moeilijkste niveau uit te spelen, maar het verhaal van de game alleen is al genoeg reden om hem een kans te geven. Als je dan wel eerst even zorgt dat je het eerste deel ook gespeeld hebt, natuurlijk.
Vijanden maken
Een van de problemen waarop Ellie tijdens haar wraaktocht stuit, zijn de vele verschillende vijanden die ze tegen het lijf loopt. Uiteraard zijn de geïnfecteerde nog steeds van de partij, maar zodra ze in Seattle aankomt ligt er nog veel meer gevaar op de loer. Er zijn daar namelijk diverse facties te vinden die op hun eigen manier voor hun community zorgen en hun eigen manieren hebben om zichzelf staande te houden.
Dit resulteert voor de spelers in verschillende soorten vijanden. Waar bijvoorbeeld de Seraphites meer van de pijl en boog en aanvallen op lange afstanden zijn, zorgen leden van de WLF’s (wolven) juist voor meer directere gevechten. Tussen al deze vijanden door wemelt het her en der ook nog steeds van de geïnfecteerde, dus zet je maar vast schrap op een hels karwei!
Steeds terugkeren
Naast het fantastische verhaal dat The Last of Us Part 2 voorschotelt, biedt de remaster ook de No Return modus. In deze roguelike survival modus kun je met verschillende personages aan de slag om het onder andere tegen verschillende hordes vijanden op te nemen. Hoe langer jij weet te overleven, hoe betere gear je krijgt, maar ook des te meer personages je vrijspeelt. Deze personages brengen weer hun eigen gadgets en vaardigheden met zich mee en dat zorgt alleen maar voor dat je deze modus
Mocht je het niet overleven dan zul je weer opnieuw moeten beginnen, maar elke ronde (die bestaat uit meerdere missies) zal anders verlopen en langs verschillende locaties en verschillende soorten missies leiden. Het is een modus die misschien niet veel om het lijf lijkt te hebben, maar eigenlijk steeds leuker wordt en daardoor blijf je het spelen!
Een game die niemand wist dat ze die wilde
Veel gamers vonden het verhaal van The Last of Us Part 1 zo goed dat het eigenlijk nooit een opvolger nodig leek te hebben. Er was overigens ook maar een manier mogelijk om alsnog deze game te brengen en Naughty Dog deed het en dit pakte voor velen (waaronder ondergetekende) nog zo veel betere uit dan verwacht.
Voor de PC-versie ben ik nu ook echt nog veel dieper gegaan qua het verkennen van gebieden en het lezen van de verschillende brieven die er op verschillende plekken te vinden zijn. De game is al van zichzelf al behoorlijk emotioneel, maar al dit soort kleine dingen maken het alleen maar nog heftiger.
Wat dat betreft kun je ook makkelijk een uur of 30 zoet houden met alleen het verhaal van deze game en misschien nog wel meer als je alle stenen ondersteboven gehouden wil hebben en net als ons jezelf helemaal kunt verliezen in de No Return modus. De game speelt lekker, draait ontzettend soepel en deze versie biedt gewoon alles wat je kunt verwachten. Denk aan nog meer framerates en ondersteuning voor widescreen, maar ook is de game speelbaar op Steam Deck. Hoewel ondergetekende die niet heeft, lezen we wel dat de game vrij steady tussen de 30 en 40fps op de handheld PC van Valve draait.
Ook kun je de game spelen met een DualSense controller en zal deze ook alle features van deze controller ondersteunen, zoals haptische feedback en adaptieve triggers. Al is het wel aan te raden om de game met muis en toetsenbord te spelen, omdat je veel preciezer kunt mikken. Normaal speel ik niet graag third person games met muis en toetsenbord, maar voor The Last of Us: Part 2 maakte ik maar al te graag een uitzondering!
Hoewel ik echt alleen maar positief kan zijn over hoe de game speelt, hoe het eruit ziet, hoe geweldig het verhaal is (ondanks dat het niet mijn eerste keer was) en hoe ontzettend zenuwslopend sommige gedeeltes zijn, is er toch een dingetje waar ik me wel aan geïrriteerd heb en dat is hoe vreselijk jouw AI partners vreselijk in de weg liepen! Ach, gelukkig was het merendeel toch niet op momenten die er toe deden en maken ze het vaak ook wel weer goed door je soms uit de meest prangende situaties te redden.
Uitgever: Sony
Ontwikkelaar: Naughty Dog
Releasedatum: 3 april 2025
Platformen: PC, PlayStation 5
Gespeeld op: Lenovo Legion 7
