Dit jaar heb ik eindelijk een stap gemaakt door weer eens een Final Fantasy-game te gaan spelen. Eerder deelde ik al waarom ik sinds Final Fantasy 9 geen ander deel heb gespeeld en wat was Final Fantasy 7 Rebirth een fantastische game om het weer eens te proberen!
Hoewel ik voor de review van Final Fantasy 7 Rebirth even snel wat video’s heb gekeken om het verhaal tot dusver te begrijpen, was ik zeer verbaasd over hoe geweldig deze game eigenlijk is om te spelen. Ik ben inmiddels ook het eerste deel van de remake helemaal aan het uitpluizen om vervolgens hetzelfde met Rebirth te doen. Ik ben voor de review toch vaak maar snel even doorgegaan, want anders duurt het helemaal weken voor er een review kan worden geschreven.
Rebirth gooit de trilogie namelijk open door de grauwe en lineaire paden van Midgar te verruilen voor de grote open vlakte. Er wacht een gigantische trip die je gelukkig in leuk gezelschap mag ondernemen. Wat de gameplay betreft, was er natuurlijk al niet veel te klagen, want wat is de snelle actie van de vernieuwde versie een verademing in vergelijking met de turnbased gevechten uit het origineel. Daarnaast biedt de game zo ontzettend veel leuke content aan dat je echt tientallen uren zoet kunt zijn buiten de avonturen in de grote wildernis!
Wat blijf ik nog steeds spijt hebben dat ik al die Final Fantasy-games heb geskipt, maar grote kans dat ik daar in de nabije toekomst daar verandering in ga brengen (als ik de tijd ergens kan vinden).
Final Fantasy 7 Rebirth was wat mij betreft ook een terechte kandidaat voor Game of the Year en ook bij mij staat de game hoog in het lijstje van games van dit jaar.
