In een tijd waarin grote actie-avonturengames elkaar snel opvolgen, weet Stellar Blade zich verrassend goed te onderscheiden. Met een strakke presentatie, uitdagende combat en een audiovisuele stijl die moeiteloos de aandacht vasthoudt, heeft deze game de potentie om een cultfavoriet te worden. Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ondanks de sterke gameplay kampt Stellar Blade met een oppervlakkig verhaal en enkele technische kanttekeningen.
Spectaculaire binnenkomer
Vanaf de eerste minuut maakt Stellar Blade indruk. De introductie is stijlvol geregisseerd en plaatst je meteen midden in een wereld die even mysterieus als dreigend aanvoelt. Het is duidelijk dat SHIFT UP, de ontwikkelaar, veel aandacht heeft besteed aan de eerste indruk: cinematografie, sfeer en tempo zijn in de openingsuren dik in orde. De game weet direct een gevoel van urgentie en nieuwsgierigheid op te wekken.
Een wereld zonder hartslag
Als er één element is waarin Stellar Blade echt tekortschiet, dan is het wel het verhaal. De narratieve opbouw voelt functioneel en oppervlakkig. De hoofdmissies lijken meer ontworpen om je naar de volgende locatie of bossfight te brengen dan om je emotioneel te betrekken bij de wereld of de personages.
De game introduceert interessante thematieken en een post-apocalyptische wereld die potentie heeft, maar weet dit niet om te zetten in meeslepend narratief. Personages blijven vlak, dialogen voelen geforceerd of stijf, en je krijgt nauwelijks de kans om je echt verbonden te voelen met Eve of haar missie. Het voelt alsof het verhaal op de achtergrond wordt gezet zodat de gameplay kan schitteren. Hoewel dat voor sommigen genoeg zal zijn, is het voor liefhebbers van sterke storytelling een gemiste kans.
Combat waar je voor terugkomt
Het echte hoogtepunt van Stellar Blade is zonder twijfel de combat. Gevechten zijn razendsnel, responsief en vragen om een scherp reactievermogen. Elke aanval voelt krachtig en elk gevechtsmoment is een kleine test in precisie en timing. Dit is geen button masher; Stellar Blade vraagt je om je vijanden te lezen, te pareren op het juiste moment en slim om te gaan met je vaardigheden.
Wat meteen opvalt is hoe vertrouwd de combat aanvoelt voor fans van het genre. De invloeden van Bayonetta, Devil May Cry, Nier: Automata en zelfs Sekiro zijn merkbaar, maar de game weet daar een eigen draai aan te geven. Het resultaat is een gevechtssysteem dat je telkens weer uitdaagt om beter te worden, zonder oneerlijk aan te voelen. Met elke upgrade, nieuwe combo of ability voel je je steeds krachtiger en dat maakt het ontzettend verslavend.
Audiovisuele stijl en sfeer
De soundtrack van Stellar Blade verdient een aparte vermelding. De muziek varieert van epische, bombastische tracks tot subtiele sfeermuziek die perfect past bij de meer contemplatieve momenten. Je verliest jezelf makkelijk in de wereld, en de muziek draagt daar enorm aan bij. Het is het soort soundtrack dat je ook buiten de game zou willen luisteren. Een waar hoogtepunt van de presentatie.
De graphics zijn goed, maar niet verbluffend. Stellar Blade maakt gebruik van Unreal Engine 4 en dat zie je vooral terug in de belichting, de gedetailleerde character models (vooral Eve zelf), en het ontwerp van de vijanden. Monsters zien er imposant en creatief uit, en bepaalde omgevingen zijn indrukwekkend vormgegeven. Toch is niet alles even gepolijst. Close-up textures kunnen matig ogen, en sommige personages ogen houterig of levenloos. De wat realistischere artstyle werkt hier niet altijd in het voordeel van de game, en maakt dat Stellar Blade visueel nét onder topniveau blijft hangen.
Performance en technische kanttekeningen
Op PC draait de game grotendeels stabiel, zelfs op de standaard “high” instellingen. De performance is meestal soepel, met slechts af en toe kleine slowdowns tijdens intensieve momenten of cutscenes. Dit gebeurt zelden, maar is wel merkbaar wanneer het voorkomt. Het lijkt een kwestie van optimalisatie die met toekomstige patches gladgestreken kan worden.
Wat meer zorgen baarde, was het verlies van mijn savefile na een update. Dat is natuurlijk erg frustrerend en kan je vertrouwen in de game ondermijnen. Ik ben niet de enige waarbij dit voorkwam. Dus het is wel een belangrijke waarschuwing. Voor een game waarin progressie en combatontwikkeling zo belangrijk zijn, is dat een groot probleem.
Toegankelijk én uitdagend
Wat wel positief is, is hoe de game omgaat met toegankelijkheid. De combat mag dan uitdagend zijn, maar de game biedt voldoende opties en leercurves om ook minder ervaren spelers aan boord te krijgen. De moeilijkheidsgraad is redelijk gebalanceerd en de controles zijn intuïtief, wat het toegankelijk maakt voor een breed publiek.
De RPG-elementen zoals skill trees en upgrades voelen niet revolutionair aan, maar geven genoeg voldoening. Je merkt dat je sterker wordt naarmate je investeert in Eve’s vaardigheden, en dat maakt de progressie voelbaar en motiverend.
Conclusie
Stellar Blade is boven alles een game die speelt als een droom. De snelle, responsieve combat en indrukwekkende soundtrack zorgen voor een verslavende ervaring waarin je telkens weer terug wil duiken. Het is een ode aan de actiegames die eraan voorafgingen, maar met genoeg eigen identiteit om eruit te springen.
Dat gezegd hebbende, de game laat steken vallen op narratief vlak. Het verhaal voelt als een bijzaak, de personages missen diepgang, en de wereld weet je nooit helemaal in te pakken op emotioneel niveau. Ook zijn er enkele technische oneffenheden, zoals incidentele slowdowns en het risico op bugs (zoals het verlies van een savefile), die de ervaring kunnen verstoren.
Toch doet dat weinig af aan het feit dat Stellar Blade gewoon heel leuk is om te spelen. Voor fans van stijlvol vechten, pittige combat en sterke sfeer is dit een titel die zeker het proberen waard is. Verwacht geen meesterwerk op narratief vlak, maar wel een actiegame met een duidelijke visie en stijl.
