Vorige week was een deel van de Gamingnation-redactie bij de Gamescom. Dit evenement, zoals velen, keerde na twee jaar afwezigheid eindelijk weer terug. Niet alleen is de Gamescom hét moment om de nieuwste releases te bekijken, ook zie ik het als een versie van de gehele industrie in het klein. Zo is de beurs een mooie gelegenheid om de vinger eens aan de pols te houden. Daarom ga ik in deze column beschrijven wat me is opgevallen.
Natuurlijk heeft de Covid-pandemie een gigantische invloed gehad op de gamesindustrie. Op de beurs raakte ik kort in gesprek met Glen Schofield, die op dat moment The Callisto Protocol aan het tonen was. Voor die game had hij een gloednieuwe studio opgericht, Striking Distance Studios. Hij vertelde dat negen dagen nadat hij de studioruimte ingericht had, waar tientallen mensen zouden werken, de lockdown begon.
Schofield’s verhaal is natuurlijk heel herkenbaar voor veel ontwikkelaars. Nu dat Covid het afgelopen halve jaar minder grip heeft op de wereld, lijkt de ontwikkeling van nieuwe spellen weer enigszins op te starten. Dit is waarschijnlijk de reden dat de games die ik zag veelal in vroege staat van ontwikkeling waren. Ik kan zo een handjevol games opnoemen die niet eens enige toonbare gameplay hadden. Spellen als Phantom Hellcat en Killer Klowns from Outer Space – The Game kwamen niet verder dan een veredelde Powerpoint presentatie.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat die games per se van een lage kwaliteit zijn. Dit betekent slechts dat door Covid een grote hap uit de ontwikkeltijd van die projecten is genomen. Dat viel me vooral op, dat de industrie hierdoor weer moet opstarten. Het ontwikkelen van een game kan jaren duren, waarbij twee jaar weghalen natuurlijk een gigantische impact heeft.
Nieuwe studio met veteranen
Dit is überhaupt te merken aan 2022 als gamejaar. Het is een mager jaar, met weinig grote releases. Dit is denk ik nog steeds het terugwerkende effect van de pandemie. Toen de lockdown begon kwamen de meeste grote releases vrij snel uit. Denk aan The Last of Us Part II en Resident Evil 3. Deze games waren natuurlijk al grotendeels af. Het zijn juist de releases die toen nog maar half af waren die het meeste benadeeld zijn. Dit zijn dus de releases van 2021 en 2022.
Deze zin hoorde ik op de afgelopen Gamescom ook veel: “Wij zijn een nieuwe studio bestaande uit veteranen”. Dit klopt ook. Ik zag bij de ontwikkelaars veel nieuwe logo’s waar bekende namen aan verbonden waren. Ook dit is makkelijk te herleiden naar de pandemie. Grote ontslagen waren voordat het virus kwam al normaal in de gamesindustrie. Met de enorme onzekerheid die de pandemie voortbracht werd dit alleen maar erger.
Veel ontwikkelaars zijn zo te merken de laan uit gestuurd. Wat doe je dan als ontwikkelaar die minder baanmogelijkheden heeft? Je bundelt je krachten met anderen om je eigen studio op te richten. Dit zou op de lange termijn wel eens kunnen leiden tot meer indie- en AA-titels. Het is in ieder geval fijn om te zien dat hun projecten van de grond lijken te komen. Ik wens deze mensen natuurlijk alle geluk en succes.
Fijn vooruitzicht
Waar denk ik dat het heengaat vanaf hier? Ik zie het eigenlijk positief in. Nature is healing is een term die veel op het internet gebruikt wordt. Voor de gamesindustrie zal naar mijn mening hetzelfde gaan gelden. Het releaseschema van 2023 en 2024 lijkt zich weer lekker te vullen, met games van allerlei groottes. De wens om te gamen is natuurlijk niet minder geworden de afgelopen jaren, dus die status quo zal zichzelf gaan herstellen. Fijn vooruitzicht, toch?
