Sinds 2019 is Capcom druk bezig met remakes van de oudere Resident Evil-games. Naar mijn mening is dat tot nu toe succesvol gebleken. Resident Evil 2 was een heerlijk verslavend spel. Deel drie (hoewel deze mening controversiëler lijkt) was minder sterk maar absoluut de moeite waard. Niet verrassend, dus, dat in maart de remake van Resident Evil 4 gaat verschijnen. Echter lijkt deze aankondiging veel meer stof te doen opwaaien dan bij de eerdere spellen. Waarom dat is en hoe ik hier in sta, dat wil ik gaan verkennen in deze column.
Op het eerste gezicht begrijp ik de gevoeligheid over Resident Evil 4 (RE4). Deze game is ongetwijfeld het populairste en invloedrijkste gedeelte van de franchise. Tot op de dag van vandaag zijn diens vingerafdrukken te zien op third-person games. Denk bijvoorbeeld aan het over-the-shoulder schieten. De Dead Space-serie schiet me bijvoorbeeld te binnen als overduidelijke afstammeling. Met zo’n geliefde game is het dan ook niet vreemd dat fans hopen dat Capcom een remake met respect zal behandelen.
Op papier lijkt een RE4 remake een schot in de roos voor Capcom. Er is geen twijfel mogelijk dat dit een grote bak met geld in hun laatje zal brengen. Qua kwaliteit van het product, echter, denk ik dat het veel riskanter is. Ik ben namelijk van mening dat veel elementen die RE4 goed maakte haast per ongeluk in de game zijn verschenen. Hiermee bedoel ik dan vooral de toon van het verhaal. RE4 heeft een onderliggende humoristische factor die Capcom naar mijn mening totaal niet bedoeld had.
De perfecte cocktail
Denk aan de voice-acting, sommige personages en de eindeloze krampachtige stukjes dialoog. So bad it’s good is een term die daarbij toepasselijk is, wat ik met alle liefde bedoel. RE4 komt uit een periode waarbij Capcom notoir slecht was in het schrijven van verhalen. Tot ver in de jaren ’10 waren hun verhalen lachwekkend, maar niet per se op een slechte manier. Ik kan me herinneren dat ik de uitgever pas rond Resident Evil 7 halverwege goed vond qua verhaalvertelling.
Natuurlijk waren eerdere RE-games hier net zo schuldig aan (kent iedereen de Jill sandwich nog?), maar in die games waren die elementen vooral in mindering. Resident Evil 4 weet op de een of andere manier perfect de mix te maken tussen sterke over-the-top actie en onbedoeld humoristische elementen. De cocktail was nog nooit eerder zo gemaakt, en ik blijf erbij dat Capcom veel hiervan onbewust heeft gedaan.
Begrijpelijk dus dat veel fans denken dat de remake dit over het hoofd gaat zien. Of erger nog, de ontwikkelaars begrijpen het wel en proberen het na te bootsen. Zoals bliksem nooit twee keer op dezelfde plek inslaat, zal het nabootsen van de humoristische stijl van RE4 nooit op dezelfde manier lukken. Het leuke aan RE4 was dat de ontwikkelaars niet door hadden hoe tenenkrommend sommige stukken van het spel waren, wat het geheel alleen maar grappiger maakte. Als de makers in on the joke zijn, verlies je denk ik heel wat.
Herhaling van het verleden
Dit gezegd hebbende, waarom zit ik dan alsnog te wachten op een RE4 remake? Om het simpele feit dat we niet moeten vergeten dat RE4 geen perfecte game was. De third-person actie gameplay was trendsettend, maar is inmiddels wel verouderd. Er is weinig mis met een update qua graphics en gameplay. In het ergste geval is de remake bagger, wat helemaal niks af zal doen aan het origineel. Ik heb bijvoorbeeld nooit in het argument geloofd dat een remake of vervolg een negatief licht kan werpen op het origineel. Het originele RE4 zal er altijd zijn. Sterker nog, het is een van de meest gereleasde games in de geschiedenis. Iedereen maakt wel grappen over Skyrim, maar RE4 is op bijna elk platform verschenen sinds diens eerste release in 2005.
Het wordt wel een probleem, naar mijn mening, als het origineel zou verdwijnen. Dit is een van de vele fouten die Rockstar bijvoorbeeld maakte bij de GTA-remasters. Zou verwijderde het originele GTA: San Andreas zodat alleen de remaster nog maar te koop was. Het behouden van oudere games is een prachtige methode om een culturele tijdcapsule te creëren van ons favoriete medium. “Those who forget the past are condemned to repeat it,” schreef George Santayana ooit. Wat denk je dat er gebeurt als het verleden niet alleen vergeten, maar ook verwijdert wordt?
Zal de RE4 remake een goede game worden? Geen flauw idee natuurlijk. Zoiets weet je pas wanneer je het spel zelf onder de knoppen neemt. Maar het is vele maanden voor release al een interessant onderwerp om over na te denken. Persoonlijk vind ik dat al waardevol.
