Na jaren aan solide gameplay en prachtige graphics is het dit jaar niet de vraag of 2K de weg naar de basket weet te vinden, maar vooral hoe. Wordt het een prachtige driepunter in de slotseconden van een kampioensduel, of een lelijkesimpele lay-up in een al verloren wedstrijd? Je leest het in deze review.
Een sportgame met een staat van dienst als deze lijkt maar moeilijk te overtreffen. De serie bewijst zich immers al jaren in het neerzetten van een sfeer die de echte NBA wedstrijden ademt en dat weet te combineren met zeer diepgaande gameplay. Toch is er de laatste jaren ook flink wat gemor geweest om de implementatie van microtransacties. En ik ga niet voor je liegen: Ze zijn niet minder aanwezig op geworden dit jaar. Maar voordat we ingaan op de invloed die de microtransacties hebben op het speelplezier, is het goed om eerst even stil te staan bij de soms onverwacht toffe vernieuwingen die de game dit jaar met zich meebrengt.
Genoeg te doen
In essentie zijn er drie gamemodi waarop de focus ligt. Zo is MyTeam de plek waar je online de competitie aangaat en je team opbouwt met verzamelde kaartjes, krijg je in MyCareer een uitdagende storymode waarin je je opwerkt van rookie tot Most Valuable Player, en kun je in MyNBA je eigen favoriete club naar de absolute top managen. Dit jaar is er echter een extra modus toegevoegd genaamd de ´Jordan Challenge´. Deze staat volledig in het teken van het herbeleven van de hoogtepunten uit de illustere carrière van Michael Jordan en is opvallend goed uitgewerkt. Zo krijg je uitgebreid commentaar, sfeerbeelden van klassieke wedstrijden en wordt je zelf in de schoenen van MJ gezet, om de soms uitdagende acties van deze legende te reproduceren.
Los van deze nieuwe modus brengen de al bestaande modi overigens ook een aantal prettige vernieuwingen met zich mee. MyTeam heeft bijvoorbeeld de contracten in de ban gedaan. Dit betekent dat je je permanente spelerskaarten nu gewoon in kunt zetten, zonder bang te hoeven zijn voor het aflopen van hun contracten. Verder kent MyCareer een nieuw verhaalijn waarin dit jaar rapper J.Cole een rol speelt en zijn er vanuit de hub nog meer mogelijkheden toegevoegd, om VC te verdienen door middel van het aangaan van uitdagingen en oefeningen.
Helaas ligt de focus bij de verhaallijn dit jaar minder op het ontwikkelen van je zelfgemaakte speler als topatleet en meer op allerlei randzaken, zoals influencers op sociale media en lullige optredens in roddelmedia. Het voelt allemaal erg geforceerd en leidt meer dan eens tot irritatie wanneer je weer de halve hub door moet lopen voor een of andere fotoshoot voordat je je volgende wedstrijd kunt spelen. En dat terwijl de kracht van dit spel zich juist in de wedstrijden zelf bevind.
Spelen om te winnen
Want ja, wat betreft gameplay is 2K er ook dit jaar weer meer dan goed in geslaagd om een topgame af te leveren. Het voelt heerlijk wanneer je middels een goed getimede pick-and-roll een screen zet en een paar seconden later je speler triomfantelijk een slam-dunk laat maken. Bovendien zijn driepunters dit jaar iets lastiger te maken en zijn ook de dribbelmoves minder overpowered. Hierdoor zul je tactischer te werk moet gaan om zonder balverlies voorbij je opponenten te komen, iets wat vooral in de online potjes meer balans brengt.
Ook grafisch is het dit jaar weer van een ontzettend hoog niveau. De spelersgezichten hebben er nog nooit zo goed uit gezien en door details als de glans op de vloeren in verschillende stadions, is het spel inmiddels soms bijna niet van werkelijkheid te onderscheiden. Het enige kritiekpuntje hier is dat de soms wat houterige speleranimaties direct extra zichtbaar zijn, door het vergrootte contrast van de next-gen graphics.
Olifant in de basket
Goed, dan moeten we het toch even over de olifant in de basket, uh kamer hebben. Want de Virtual Currency domineren de meest gespeelde modi in NBA 2K23. Als dit nu alleen zou gaan om microtransacties waarmee je vette sneakers of tatoeages koopt voor je speler dan had je mij er niet over gehoord. Maar helaas, het kaarten-koop-systeem in MyTeam zorgt ervoor dat wanneer je er genoeg geld tegenaan gooit, je significant meer kans hebt op betere spelers. Bovendien zal de game zich geen moment onbenut laten om je er op te wijzen dat je extra VC kunt kopen. Doe je dit niet dan blijft er een oeverloze grind voor je over waarmee je potjes speelt tegen en met de mindere goden uit de Amerikaanse basketbalcompetitie.
Ook de MyCareer modus lijkt steeds meer ingericht op de verkoop van in-game geld. Zo is de hub genaamd ‘The City’ vele malen groter, waardoor het onhandige heen en weer lopen je al snel verleid tot het nemen van de korte route, namelijk: het kopen van VC. De enige reden om heen en weer te blijven lopen is namelijk het doen van saaie repetitieve taakjes die je speler minimaal verbeteren. En wil je in de hub vervolgens een potje online spelen, dan kom je tegenover medespelers te staan die binnen een dag hun spelerstatistieken gemaximaliseerd hebben door het kopen van upgrades. Dit zorgt ervoor dat je alle extra online evenementen in de MyCareer al snel links laat liggen.
Conclusie
Al met al kunnen we stellen dat 2K er in is geslaagd om een volgende stap te zetten in de franchise. De grafische prestaties zijn met de next-gen echt weer een stukje opgeschroefd en ook de gameplay lijkt vanaf het begin beter uitgebalanceerd dan vorig jaar. Bovendien is de Jordan Challenge een waardig eerbetoon en verrassend leuke spelmodus. Daartegenover staat dat de uitgever helaas ook weer iets verder is gegaan in het doorduwen van microtransacties. Dat zorgt voor een ietwat zure nasmaak in een gamereeks die verder een dikke voldoende scoort.
Ontwikkelaar: Visual Concepts
Uitgever: 2K
Platforms: PC, PlayStation, PlayStation 5, Xbox One, Series S/X en Nintendo Switch
Gespeeld op: PlayStation 5
