Het heeft inmiddels bijna 7 jaar geduurd voor Ubisoft Skull and Bones uit heeft gebracht. Of het extra wachten het de moeite waard maakt, lees je in deze review!
Tijdens de E3 van 2017 kondigde de uitgever de game aan, maar deze leek door al het uitstellen en teleurstellende beta een eenzame dood te sterven. Toch wist Ubisoft ons vorig jaar te melden dat de game op 16 februari zou verschijnen. Nog voor de game uitkwam, vond Ubisoft CEO Yves Guillemot te melden dat het een AAAA-game is. En hoewel mijn verwachtingen niet hoog waren, heb ik zijn woorden misschien iets te letterlijk genomen voor ik dit spel begon te spelen.
De tijd heeft stil gestaan
Ik weet dat graphics een game niet altijd hoeven te maken of breken, maar een game die al jaren uitgesteld wordt en vervolgens een AAAA-game (volgens mij bestaan die niet en zal ook nooit bestaan) wordt genoemd en er eigenlijk slechter uitziet als de game waarop hij gebaseerd is (Assassin’s Creed: Black Flag), vraag ik me toch af waar Guillemot het lef heeft om zo uit de hoogte te doen over Skull and Bones.
De game ziet er op de PlayStation 5 echt niet uit als een game die voor de huidige generatie console is gebouwd. Het zal me niks verbazen als deze game eigenlijk nooit voor de PlayStation 5/ Xbox Series is ontwikkeld en ze eigenlijk niet meer de gelegenheid hebben gekregen om de game daadwerkelijk te upgraden naar hedendaagse consoles.
Vooral de expressies van de NPC’s die je op het vaste land tegenkomt, zijn echt lelijk. Zelfs games voor de PlayStation 3 hadden beter uitziende NPC’s. Wat dat betreft is het maar goed dat je de grootste tijd op zee doorbrengt, want daar is de game nog redelijk te pruimen. Ik zou maar niet een vergelijking maken met een game als Assassin’s Creed: Valhalla, want ook dan is het weer een behoorlijke stap terug in alle aspecten.
Een piratenleven voor mij?!
In Skull and Bones begin je het avontuur als piraat, die door de Britse vloot wordt aangevallen en helaas de strijd verliest, maar ternauwernood weet te overleven. Je komt uiteindelijk in Sainte Anne terecht waar jouw avontuur op je staat te wachten: de grootste en gevaarlijkste piraat van de Indische Oceaan te worden.
Je leert als snel wat mensen kennen die je klusjes aanbieden, zodat je aan je eigen schip kunt werken (je begint immers met een sloepje) en deze kunt gaan voorzien van allerlei snufjes om de gevechten op zee allemaal wat makkelijker te maken.
Helaas is de zee ook het enige oppervlak waar er actie zal zijn, want eenmaal aan wal kun je alleen maar praten met NPC’s, voorwerpen (ver)kopen, missies selecteren en maaltijden maken. Oh ja en er zijn schatten te vinden, maar daarvoor heb je dus een schatkaart nodig. Ook het opgraven van deze schatten is niet heel spectaculair te noemen, aangezien je piraat zo’n schat nagenoeg uit de grond trekt.
Beman de kanonnen!
Gelukkig wordt een deel gecompenseerd wanneer je eenmaal de zeeën onveilig aan het maken bent. Het varen en gevechten houden werkt eigenlijk super eenvoudig. Je gooit de zeilen uit met een druk op de knop en met een andere knop haal je ze weer op en daarmee bepaal je de snelheid van je schip.
Het bemannen van je kanonnen werkt net zo simpel: je richt met de ene trigger en je vuurt met de andere. Het enige waar je natuurlijk rekening mee moet houden, is de afstand tussen jou schip en de van je vijand. Je zult namelijk zelf moeten inschatten hoe je een kanon afvuurt om de zwakke plekken van jouw vijanden te raken.
Naarmate je vordert zal je ook andere kanonnen kunnen vrijspelen, waaronder torpedo’s, maar ook kanonnen waarbij je van dichtbij vreselijke schade kunt aanrichten. Je zult daarnaast ook allerlei toestellen op je schip kunnen zetten, waardoor bepaalde wapens meer schade aanrichten of juist ervoor zorgen dat je defensief gezien wat beter voor de dag komt.
Wat dat betreft geeft de game je wel gigantisch de vrijheid om te verkennen wat voor type piraat je wil worden en is jouw schip helemaal aan te passen op jouw eigen speelwijze en stijl. Vecht je liever van een afstand kies je voor de langeafstandskanonnen, maar als je liever de gevechten zo dicht mogelijk houdt zijn daar dus ook opties voor. Dat laatste wordt overigens wel extra gemotiveerd, want als een tegenstander veel schade heeft, kun je dat schip boarden en extra veel materiaal plunderen.
Maar voor hoe lang?
Hoewel de gevechten steeds leuker en intensiever worden en je zo af en toe wat locaties plundert voor meer grondstoffen om je wapens weer verder te kunnen upgraden, duurt het wel een tijdje voor het weer leuk wordt.
Je zult niet zo maar een bepaald kanon kunnen kopen of maken, want je hebt van alle wapens en “meubilair” een blauwdruk nodig en daarnaast ook de grondstoffen om dat te kunnen maken. Het is in begin nog wel leuk om het rijtje af te gaan, maar doordat de game eigenlijk een kleine loop heeft qua gameplay (wat voornamelijk komt door het ontbreken van leuke gameplay aan wal).
Je gaat aan wal om je missies te accepteren, je blaast wat schepen op en je komt met je loot terug om vervolgens weer aan wal te komen en het geheel weer te herhalen. Oke, misschien dat je tussendoor nog genoeg loot hebt gevonden om je wapens te upgraden of nieuwe toestellen, maar heel veel meer variatie zal er niet komen.
Daarnaast heeft de game ook van die typische Ubisoft-dingen. Zo kon ik bij een bepaalde missie een voorwerp alleen afleveren als een bepaalde nederzetting niet werd aangevallen. Dat heeft me uiteindelijk een paar uur geduurd, omdat blijkbaar die ene nederzetting heel populair bleek te zijn om geplunderd te worden.
Op een gegeven moment had ik het voorwerp in de opslag aan wal gebracht, maar niet meer aan gedacht om het terug in het schip te doen, dus je kunt wel raden hoe frustrerend het werd toen ik eindelijk dacht een missie te halen, maar voor niks er heen was gaan varen.
Ook vind ik het eigenlijk slecht dat de game een open wereld setting heeft, maar net als in de laatste Assassin’s Creed-games je ontmoedigt om de wereld te verkennen. Hoe verder je van het beginpunt af gaat hoe sterker de vijanden en hoe makkelijker je met de zee gelijk gemaakt wordt. ‘
Echt serieus: hoe snel je dood gaat door een vijand die maar een paar levels hoger is dan jij is echt niet te filmen. Daarnaast zijn de punten waar je “respawnt” op zee niet ver van waar je ten onder gaat. Dat is makkelijk om je loot terug te krijgen, maar ik heb al eens meegemaakt dat ik alweer opgeblazen was voor ik überhaupt een zeil naar beneden kon trekken.
MaAr HeT iS eEn LiVeSeRvIcE gAmE!!
Ach je hebt vast al in de gaten dat ik wist dat Skull and Bones nooit een AAAA-game zou worden. Ik vind de benaming alleen al een belediging van vele AAA-games. Maar goed dat zal ik wel een keer in een column proberen te verwoorden. Skull and Bones voelt niet aan als een game die heel lang in ontwikkeling is geweest om nog beter te worden, maar als een game die steeds aan de kant is gelegd om op de bekendere franchises te kunnen werken.
Het speelt niet verkeerd, maar ik merk de laatste tijd dat ik hem maar al te graag aan de kant legde om verder met Final Fantasy 7 Rebirth aan de slag te kunnen. De sleur raakte erin, het verhaal (zover je over een verhaal kunt spreken) kon me niet boeien en het werd gewoon te veel van hetzelfde.
Ook die kleine irritaties zoals het niet kunnen openen van een gestrand schip, omdat ik zogenaamd niet de juiste tool had (terwijl ik die toch echt had ontgrendeld en gemaakt) en de eerder genoemde probleempjes zorgde er vaak voor dat het plezier me werd ontnomen en ik eigenlijk geen zin meer had om uit te zoeken hoe ik een bepaald wapen kon vrijspelen en wat ik daarvoor nodig had.
Het kwam ook een paar keer voor dat er voor mij uit het niets een vijand met een boot met een veel hoger level het vuur op me begon te openen. Ik wist dat ik kansloos was om het gevecht aan te gaan en kon uiteindelijk wel ontsnappen. Ik denk dat deze vijand door een andere speler die richting op was gestuurd, maar vond het wel opmerkelijk. Bovendien was het ook gewoon vervelend dat ik nu nog verder om moest varen om mijn missie te voltooien. Gelukkig is er een fast travel optie, al weet ik niet of ik dat als compliment voor deze game moet beschouwen.
Natuurlijk wordt deze game in de loop der jaren beter, maar het moet toch echt van hele goede huizen komen wil ik hem nog een keer opstarten. Als je de game met een (paar) vriend(en) of familie speelt, kan het heel leuk zijn maar ook dan is het na een paar avondjes wel leuk geweest.
Uitgever: Ubisoft
Ontwikkelaar: meerdere Ubisoft studio’s
Releasedatum: 26 februari 2024
Platforms: PlayStation 5, Xbox Series S/X en PC
Gespeeld op: PS5
