Bijna vijf jaar naar de aankondiging is daar dan eindelijk Bayonetta 3. De game kende rond de lancering nog een flinke controversie rondom de stemactrice achter de heks. Was het misschien beter geweest als Platinum Games haar met pensioen had laten gaan?!
Multiverseel drama
Om maar gelijk antwoord op de vraag te geven: nee, want Bayonetta 3 is alles wat de serie tot nu toe goed deed en doet daar nog een flinke schep bovenop. In de game staat namelijk het multiversum op het spel. Deze wordt namelijk geteisterd door de Singularity en heeft al flink huis weten te houden in andere universum.
Gelukkig weet in een van deze universum het nieuwe personage Viola te ontsnappen en de Bayonetta te waarschuwen waar we de afgelopen games zo geliefd op zijn geworden. Er staat een flinke uitdaging op haar te wachten dat haar langs diverse universum zal brengen. Deze bevinden zich overigens niet allemaal rond dezelfde tijdperiode: zo is er een dat zich afspeelt in het Oude Egypte, maar ook het moderne Tokyo zal voorbij komen. En al deze universum bevatten een eigen Bayonetta, maar ook andere versie van Luka, Jeanne en Enzo zullen de revue passeren.
Deze universum bestaan weer uit drie verschillende hoofdstukken en zullen hun eigen miniverhaal bevatten met daarin de gebeurtenissen van die wereld en de problemen van de diverse personages. Elke wereld voelt dan ook heel uniek gezien de personages ook andere persoonlijkheden zijn in de verschillende universum. Dit in combinatie met de verschillende atmosferen, zorgen ervoor dat de game fris aan blijft voelen.
Demonen jacht
Demonen hebben een grotere rol gekregen tijdens gevechten en je kunt nu zelf uit drie kiezen die je tijdens gevechten op kunt roepen. Door de ZR-knop ingedrukt te houden, komen deze tevoorschijn, maar laten Bayonetta dan wel kwetsbaar achter. Het geeft een heel nieuw gevoel aan de game, wat wel even wennen is, maar zeker erg gaaf is tijdens gevechten met de grotere vijanden.
In totaal zijn er een stuk of 10 demonen te ontgrendelen en een ieder heeft zijn eigen aanvallen en zorgen ervoor dat je steeds op zoek gaat naar de drie die het beste passen bij jouw speelstijl. Het voegt echt wat toe aan de replaywaarde van de game, maar geeft ook een leuke extraatje voor het uitvogelen wat nou precies het beste bij jou pas. Als je ze allemaal een keer onder je hoede hebt gehad, zul je ongetwijfeld ook merken dat er uiteindelijk drie gewoon het beste bij jou tot hun recht komen.
Om niet te diep in te gaan op het verhaal zijn er de demonen Madama Butterfly en Phantasmaraneae (probeer dat maar eens drie keer snel achter elkaar te zeggen). Eerst genoemde is een grote demoon met wat tragere aanvallen. Zij kan dus heel goed ingezet worden tegen de grotere bazen, maar is wel erg makkelijk aan te vallen.
Vooral in het begin als je nog aan het wennen bent aan de nieuwe constructie met de demonen, zal je merken hoe ingewikkeld het nog kan zijn om een demoon op te roepen en terug te roepen. Helemaal gezien je een speciale meter ervoor hebt die soms leeg is en je dus even geen hulp meer krijgt van deze wezens.
Phantasmaraneae is daarentegen wat kleiner en is kan daarentegen weer hele snelle combo’s maken. Het nadeel is dan weer dat deze grotere vijanden minder makkelijk kan raken. Gelukkig dat er genoeg andere vijanden zijn waar je het tegen op moet nemen.
Flink arsenaal
Gedurende je de verschillende universum aanvangt, zal je naast de demonen ook steeds meer wapens vrijspelen. Bij Bayonetta 2 moest je nog op zoek naar items voor deze wapens, maar dat is nu niet meer nodig. Dit zorgt ervoor dat de game gevoelsmatig beter doorvloeit dan voorgaande games en geeft je meer het idee dat je daadwerkelijk progressie boekt.
Elk wapen heeft dan ook zijn eigen unieke aanvallen. Zo geeft de Ignis Araneae Yo-Yo je de mogelijkheid om vijanden van verder af aan te vallen, maar geeft met bepaalde combinaties de mogelijkheid om vlam te vatten of Bayonetta in een demon spin te veranderen. Hier hebben we het over de demon masquerades die per wapen anders zijn en je ook naast de gevechten voordelen van kunnen geven. Zo kun je door twee keer te ontwijken met de jojo’s rondslingeren of tegen muren opklimmen. Bij standaard wapens geeft het je daarentegen weer de mogelijkheid om in een vlinder te veranderen en een tijdje in de lucht te zweven.
Dat komt allemaal door de nieuwe manier waarop vaardigheden worden vrijgespeeld. Je zult niet meer naar de Gates of Hell hoeven te gaan, maar via een skill tree kun je deze vrijspelen. Het ontgrendelen gebeurt door orbs te verzamelen, wat je dan weer doet door zo veel mogelijk combo’s te maken tijdens gevechten.
Variatie dankzij Viola?
Hoewel je de game voor het grootste gedeelte als Bayonetta zult spelen, zijn er ook korte stukjes waarin je het verhaal van Viola’s perspectief bekijkt. Waar Bayonetta juist grover dan ooit is, lijkt Viola wat meer ingetogen. Ze heeft maar een wapen en een demon tot haar beschikking.
Wanneer zij deze oproept heeft ze zelfs niet meer de beschikking tot haar zwaard en zal ze zelfs met haar vuisten moeten werken. Ze is overigens geen Umbran Witch zoals Bayonetta en dat verklaart ook wel het verschil tussen de twee.
Het is jammer dat Viola maar een hele kleine rol heeft in de game: het voelt zo kort aan dat je eigenlijk niet kunt wennen aan haar vechstijl. Wellicht dat hier ooit nog een spin-off van zal komen?!
Daarentegen waardeer je dan wel steeds meer wanneer je met de bekende heks aan de slag mag gaan, want bij haar is de rem er echt vanaf! Voor de bekende torture-aanvallen heb je namelijk geen magic meer nodig en hoef je dus alleen een vijand voor te stunnen. Kortom wees bereid op veel en harde gevechten!
Bovendien zijn de gruwelijke aanvallen eenvoudig in te luiden door X en A in te drukken en daarna is er geen quick time event meer! Dit zorgt ervoor dat de gevechten lekker snel door blijven gaan. Helemaal als je beseft dat een aantal demonen meerdere vijanden tegelijkertijd kunnen stunnen.
Genoeg zijactiviteiten
Naast het volgen van het verhaal heeft Platinum Games voor nog veel meer content gezorgd. Zoals eerder gezegd is Rodin’s bar (Gates of Hell) een stuk minder aanwezig en kun je er eigenlijk alleen outfits, lolly’s en accessoires kopen. Er zijn twee wapens te koop, maar daarvoor heb je wel een save file van Bayonetta 2 nodig.
Echter zal er nadat je de game verder hebt gespeeld ook een mini-game vrijspelen en na dat je de eind credits hebt gezien ook de bekende Witch Trials.
Daarbij blijft het overigens niet want bij elk level kun je drie dieren vinden, die een Umbral Tear of Blood geven. Als je ze alle drie vindt, krijg je voor dat level een nieuwe uitdaging en daarmee kun je weer geheime accessoires en wapens vrijspelen. Kortom nog meer reden om de game nog een keer te spelen.
Het wachten waard
Platinum Games heeft de tijd genomen voor Bayonetta 3, maar het was het wachten meer dan waard. Dat er een ander stemactrice is gekomen, went eigenlijk vrij snel en geeft onbedoeld wat extra gevoel aan het multiversum van de game.
Het is grafisch gezien niet de beste game en oogt eigenlijk in alles vrij simpel, maar dat is niet een tekortkoming van de ontwikkelaar. Men heeft gewoon wat concessies gemaakt puur om de framerate hoog te houden, wat bij zo’n hectische game gewoon echt nodig is.
Bayonetta 3 is een erg vermakelijke game, waarin je gewoon kunt merken dat Platinum Games door Nintendo met rust is gelaten en mag doen waar ze goed in zijn: een uitstekende hack-and-slash game neerzetten.
De serie leunde al erg op replaywaarde door het scoresysteem naar elk level, maar het derde deel gooit daar door de verschillende gameplay vernieuwingen nog een flinke schep bovenop. En ja Bayonetta blijft de Umbran Witch, inclusief haar humor en alles!
Ontwikkelaar: Platinum Games
Uitgever: Nintendo
Platforms: Nintendo Switch
Releasedatum: 28 oktober 2022
